Ook deze week spat de politieke correctheid van de media en alle deugende Menschen.
bron Pixaby
De nippels van katja
Katja Schuurman deelt foto’s. Doet ze wel vaker, ze mag er immers ook best zijn. In de laatste serie is er een foto waarop zij een pak melk drinkt en zijn duidelijk twee “bevrijdde” tepels te ontwaren. Het goedje beweert zij naar eigen zeggen te drinken als een promotie. Tot zover allemaal leuk en aardig, ware het niet dat er een stel azijnzeikers aanstoot neemt aan de betreffende foto.
Natuurlijk. Tepels! Tieten. Een vrouw van middelbare leeftijd die het waagt haar voorgevel met priemende Alpenzusters aan het publiek te tonen. Porno ten top! Kinderen kijken ook! Paniek! Twee tepels! De borstenpolitie is alert! Maar wacht! Het gaat de reageerders helemaal niet om de jetsers van ons aller Katja! Nee, driewerf neen! Deze keer mogen de melkfabrieken zichtbaar in beeld!
Melk
Het is de melk die zij drinkt! Want men vindt dat als je het “free the nipple”- concept zo hoog in het vaandel hebt staan, je ook moet denken aan de bevrijding van de koe die haar uiers ter beschikking stelde aan de inhoud van het pak waar mevrouw Schuurman zo heerlijk aan nip(pel)te. Wat een schande! Had Jessica van Goede Tijden, Slechte Tijden, hier nu niet even over na kunnen denken? Waarom melk van een koe? En geen plantaardige melk?
Plantaardige melk. Even ter verduidelijking. Melk komt van levende wezens, zoogdieren om precies te zijn. Het vaak vrouwelijke exemplaar heeft de eigenschap melk te kunnen geven als eerste voeding in het leven van haar kroost. Dit doet zij middels tepels, uiers, spenen of hoe ze ook in de mensen- c.q. dierenwereld genoemd worden. Melk komt niet van planten. Dat is kunstmatige gefabriceerd door, jawel, de mens. De boodschap was de oorsprong van de melk te tonen. Anders had Katja wel boven een havertrog gehangen, nietwaar? Melk is goed voor elk. Behalve voor Jan, want die piest ervan.
Down
Ik ben geen fan van Gordon Heukeroth. Zijn reputatie en getreiter, het kon en kan mij niet enthousiast maken. Wat ik wel vind, is dat hij zich moet blijven houden aan programma’s met honderdjarigen en Downers. Vooral dat laatste doet hij enorm goed. Ook al had ik mijn bedenkingen, de eerste serie. Inmiddels zijn er reeds twee Nederlandse versies (onze zuiderburen doen het al een tijdje) en ik vind het vrij vermakelijk. Hij kan zich dus beter met deze groep bemoeien dan zich met die overactieve hysterische zanger als twee debielen te misdragen en oorlog te voeren.
Goed programma, dus. En toen kwam Arjen Lubach. Die had enkele weken geleden een artikel gelezen over een vader van een kind met Down en kwam tot een harde conclusie. De betreffende vader vertelde namelijk dat niet elke Downer hetzelfde is en vooral niet zo rooskleurig, intelligent en gezellig als Down The Road ons doet geloven. De meesten met het syndroom van Down kunnen hun veters niet eens strikken, laat staan zelfstandig functioneren. Dat klopt. Elke beperking is anders en elke aandoening kent gradaties.
Goedkoop scoren
Maar Arjen zou Arjen niet zijn om Gordon hier eens even flink aan te pakken. Want dit zou Downtertainment zijn. Dit was over het hoofd van een groep mensen goedkoop scoren. Gordon zette de Downers te kakken. Roeptoeteren dat je niets meer met Nederland te maken wil hebben, maar vervolgens gehandicapten plagen, dat was zo’n beetje het relaas van de heer Lubach. Over goedkoop scoren gesproken.
Het is heel simpel. Down The Road is een leuk programma waarin een groep jongeren wordt gevolgd die een trip maken (z)onder begeleiding en zich aan de buitenwereld tonen. Inderdaad, ze zijn van een redelijk hoog niveau. Maar dat zijn ze nu eenmaal en ze zijn uitgezocht om wie ze zijn en wat ze kunnen. En zo zijn er meerdere programma’s waar bepaalde mensen zijn uitgenodigd om wie ze zijn. En toch vindt Arjen Lubach er wat van. Want het programma is stigmatiserend en neemt niet alle Downers mee in het verhaal. Die worden buitengesloten of niet gehoord.
Je kunt niet iedereen blij maken
Ik heb een eyeopener voor meneer Lubach. In het programma “Over Mijn Lijk” komen jonge mensen voor die terminaal zijn. En ja, er gaan veel meer mensen dood in Nederland. In de wereld. Maar in dit programma gaat het om deze groep mensen. Deze individuen. Dus niet om de rest van de aankomend stervenden. In spelprogramma’s doen maar een aantal mensen mee. Mensen die al dan niet bedreven zijn in spelletjes, quizzen of kennistesten. Maar daar zijn er ook veel meer van, zo buiten de media. Veel meer. Maar die doen allemaal niet mee. Met de Masked Singer doen er ook alleen maar bekende Nederlanders mee die een moppie kunnen zingen. Nu zijn er zat niet bekende Nederlanders die fantastisch kunnen zingen en absoluut hun leven met een masker mogen doorbrengen. Maar ja, ziet u die geraden worden door team Hysterie en team Vaag?
En dan zijn er nog de legio mensen die niet dood gaan aan enge ziekten. Mensen die een intelligentie van een bevroren doperwt hebben en zodoende niet eens weten wat een spelprogramma is. Zo zijn er niet-Downers. Zo zijn er gehandicapten in verschillende gradaties. Van niet zichtbaar tot meervoudig en amper capabel met de ogen te knipperen. Mag een handjevol dan ook niet trouwen, werken, kinderen krijgen et cetera, puur om het feit dat de overige tig procent dat niet kan, mag of wil?
Grappig
Laten we eerlijk zijn, Lubach is toch ook bevoorrecht dat hij voor veel geld mag ouwehoeren en de pretentie heeft grappig te zijn? En dat terwijl er velen veel humorvoller zijn dan hij. Zelfs de lul van Ron Jeremy is grappiger. Die weet namelijk niet eens meer waar ie al dan niet vrijwillig in gezeten heeft. Voor Lubach is het leven kennelijk ook kut, want hij is de lul die erin zit.
Geniet gewoon van de tepels van Katja. Leer en lach, huil en leef mee met de Downers die het leven wel als waardevol bestempelen en niet (ver)oordelen. Mensen die eenieder wel accepteren en waarderen om wie diegene is. Die direct vragen of Gordon homo is en er niet omheen draaien vanwege de angst per ongeluk een hele groep te kwetsen. Hij is toch homo, of wat?
Don’t judge. Kijk eerst eens naar jezelf.
