Een half jaar zijn we inmiddels onderweg, na een lange, zware winter (die al ruim 7 jaar duurt) kwam er een lichtpuntje aan het eind van de tunnel. Onze 33 jarige zoon Stephen, syndroom van Asperger en zwaar depressief, kon eindelijk terecht bij het GGZ in Eindhoven. De afgelopen 6 maanden heeft hij passende begeleiding gekregen, een cursus gevolgd en is hij meer dan bereid om de volgende stap te gaan nemen. Namelijk zijn zware medicatie afbouwen. Hier lees je hoe het begon.
89% faalt bij het afbouwen
Antidepressiva afbouwen is een zware klus, helemaal omdat de dosering er niet op afgestemd is om ooit af te bouwen! Zijn medicijnen (Venlafaxine retard) zijn in drie doseringen te verkrijgen, namelijk 37,5 mg, 75 mg en 150 mg. Stephen slikt dagelijks 225 mg, 1 capsule van 150 mg en 1 van 75 mg. Na een gesprek met de huisarts en zijn behandelaar bij het GGZ besloten om 75 mg te minderen. De onttrekkingsverschijnselen kunnen heftig zijn, zowel geestelijk als lichamelijk dus we waren voorbereid op het ergste. Om enigszins het effect van de verminderde dosis op te vangen hebben we CBD olie besteld (nee, niet bij de drogist of apotheek halen!) en we hopen dat het werkt. Na drie dagen begon het, hij kreeg een raar gevoel in zijn hoofd, sliep slecht en voelde zich bagger. Druppels CBD aangepast (drie keer daags 2 druppels) en wonder boven wonder, hij voelde zich beter. Inmiddels zijn we tien dagen verder en heeft hij griepachtige verschijnselen. Hevige spierpijn en ziek gevoel. Iedereen die ooit een poging heeft ondernomen om van een verslaving af te komen, weet hoe heftig deze verschijnselen kunnen zijn en hoe moeilijk het dan is om door te gaan.
Een oplossing die zwaar geld kost
Via een artikel op internet kwam ik op het spoor van een betere manier om af te bouwen. Want als de onttrekkingsverschijnselen nu al zo hevig zijn ( na een derde minderen) hoe moet het dan worden als de helft van de dosis eraf gaat? Er blijkt dus een “op maat” afbouw doseringssysteem te zijn, de zogenaamde taperingstrips. Helaas loop ik na mijn “Hoera-gevoel” meteen weer tegen het volgende probleem op. De zorgverzekering vergoed deze strips niet. Het zal toch gloeiende glimmende niet waar zijn! Net als bij het neuro-stimulator apparaat voor zijn migraine aanvallen. Het is bewezen effectief maar omdat het een nieuwe uitvoering is wordt het niet vergoed. Schiet mij maar lek! Ze hebben liever dat hij kilo’s pijnstillers vreet!! Ook nu bekruipt me het gevoel dat we in een dolgedraaide wereld leven. De standaard doseringen worden wél vergoed maar als een apotheek dezelfde stof in een zakje stopt met dagelijks een milligram minder, dan wordt het niet vergoed! Snappen jullie het nog? Dit betekend concreet dat we elke maand ongeveer 140 Euro op moeten hoesten om dezelfde medicijnen te krijgen in een baxterrol. Waar betalen we in hemelsnaam dan die premie voor?
We geven niet op
Natuurlijk laten we het er niet bij zitten, ik haal mijn harnas en wapenuitrusting maar weer uit de kast. Gelukkig goed geolied! Morgen bellen met de behandelaars, zorgen voor de nodige paperassen en desnoods een advocaat zoeken. Ik ben het helemaal zat in dit, door achterlijke regeltjes geregeerde, land! De zorgverzekeraars maken hier de dienst uit en beslissen over hoe en waaraan onze premie’s besteed worden. Miljarden op de plank en dikke bonussen voor de mannen in pakken. Klaar ben ik ermee!! Die taperingstrip komt er, onderste steen boven!
Ik ga voor je duimen dat het lukt. Belachelijke regeltjes en dergelijke. Ga er voor meid. Jullie verdienen het!!!!!!
Het vechten stopt nooit hè Carla? We hebben eventjes adempauze gehad … ?
Fijn. Je gaat per slot voor kwaliteit van leven voor je kind