Eten? Nee, vreten
Ik heb heel lang de gewoonte gehad me in het eten te storten als alles me te veel werd. Als ik dan de mogelijkheid had, dan at ik alles wat er maar te eten viel in mijn flatje in Delfzijl. Ik woonde alleen en niemand die mij het belette. Op een gegeven moment woog ik rond de 145 à 150 kg bij een lengte van 1.80 m. Ik begon moeite te krijgen met bewegen, had last van mijn benen, bekken en rug en ik voelde me daardoor waardeloos. Ook leuke kleding was moeilijk te verkrijgen.
Afvalrace
Het roer ging om, omdat mijn omgeving mij waarschuwde en ik het zelf ook wilde. Ik ging op mijn eten letten, wel alles eten, maar met mate. Ook ging ik meer bewegen, lopen en fietsen (fietsen beperkt, want door een oude blessure kon ik dat niet lang volhouden). In ongeveer 1,5 tot 2 jaar tijd was ik weer op normaal gewicht, 80 kg. Ik moest bij tijd en wijle sterk zijn, want ik had vaak depressieve gevoelens, maar dat mocht ik niet weg eten. Zelf was ik er achter gekomen dat als ik dat wel deed, ik me daarna nog rotter voelde, dus dat was een goede stok achter de deur.
Terugval
Toch kreeg ik, nadat ik een paar jaar verhuisd was en op mezelf in Frederiksoord woonde, weer een terugval. Ik kroop met mijn gewicht naar de 100 kg. Mijn gewrichten in mijn enkels en knieën deden weer zeer… Ik ging weer opletten! Gevolg was dat ik zo weer op 85 kg zat en later zelfs op 80 kg. Ik ben nu al zo’n
3 jaar stabiel met gewicht en schommel tussen de 78 en 83 kg. Daar voel ik me lekker bij en dat scheelt weer voor mijn gemoedstoestand.
Geen zin…
Maar nu heb ik een keerzijde van de medaille. Als ik slecht in mijn vel zit, heb ik geen zin om te eten en moet mezelf er toe aan zetten. Ik ben gelukkig bang voor ondergewicht, dus ik eet. En als ik dan eet voel ik me iets beter, want ook voedingstoffen zijn belangrijk om je gemoedstoestand te verbeteren of op peil te houden en een volle maag voelt nog altijd beter dan een lege.
Dagelijks
Houd ik me dan dagelijks met eten bezig? Ja, want ik zal toch minimaal 3 keer per dag moeten eten en het is vaak 4 keer. Maar het is geen obsessie. Ik eet, beweeg, drink voldoende vocht en zorg ervoor dat ik ook gezond en voedzaam eet, omdat ik eten lekker vind. Bijna alles lust ik wel, dus ik kan alle kanten uit. Ik heb wel voor gezondheidsredenen een dieet die overwegend veganistisch is, maar gelukkig verdraag ik ook nog vis, iets wat ik verschrikkelijk lekker vind. Vlees, eieren en zuivel geven klachten bij mij, van uitslag, puisten, eczeem tot maag/ darmklachten. Toch eet ik nog veel lekkere dingen en voel me ook beter.
Tenslotte
Nu ik over mijn problemen en probleempjes praat, heb ik een goede uitlaatklep. Dat vind ik beter dan me te verzwelgen in zelfmedelijden en vreetbuien. Ook bewegen helpt om mijn gemoedstoestand goed te houden en als het even minder gaat ben ik me er van bewust dat het minder gaat en ik stappen moet ondernemen. Eten is lekker, maar het moet geen vervanging zijn voor problemen. Ik ben blij dat ik dat ben gaan inzien.
Al doende leert men. En wees eerlijk we zijn allemaal lekkerbekken. Dat is onze valkuil.