Met enige regelmaat zullen er op Hoe Gehandicapten Denken ook gastblogs verschijnen van politici en zorgprofessionals. Het eerste gastblog is geschreven door Linda Voortman. Linda is lid van de Tweede Kamer voor GroenLinks en onder andere woordvoerder zorg.
TNS NIPO zei het eerder al en afgelopen vrijdag kopte ook nu.nl dat zorg het belangrijkste verkiezingsonderwerp wordt. Begrijpelijk ook. Als er een ding is waar mensen zich zorgen over maken is het wel de zorg. Vaak gaat het dan om de zorg voor ouderen en kosten van bijvoorbeeld het eigen risico. Terechte zorgen ook: de afgelopen periode heeft het kabinet de verantwoordelijkheid voor de zorg thuis gedecentraliseerd naar gemeentes. Met bezuinigingen. Op de huishoudelijke zorg is 25% bezuinigd. Daarmee tref je ouderen die thuis wonen. En er komen minder ouderen in een verpleeghuis, maar wie daar wel heeft meer zorg nodig. Met de afname van het aantal medewerkers worden ouderen in verpleeghuizen getroffen.
“Zonder zorg minder zelfstandigheid en minder kwaliteit van leven”
Maar ouderen zijn niet de enigen die zorg nodig hebben. Gehandicapten hebben dat ook nodig. En die zorg is vaak cruciaal om zelfstandiger te kunnen leven. Denk bijvoorbeeld aan kinderen met een zware verstandelijke beperking die ook gewoon naar school willen net als andere kinderen. Of aan mensen met een lichamelijke beperking die weliswaar een normale baan hebben maar wel hulp nodig hebben met uit bed komen om überhaupt op het werk te komen. Of aan doven die zich fysiek prima redden, niet zelden een goede opleiding gehad hebben maar die wel bepaalde hulpmiddelen nodig hebben om aan het werk te komen. Zorg is voor elk van deze mensen een wezenlijk onderdeel van hun leven. Zonder zorg minder zelfstandigheid en minder kwaliteit van leven.
“Het kabinet lijkt vooral bang te zijn dat ondernemers en pandeigenaren het moeilijker krijgen”
En daarom is het ook zo goed dat het VN-verdrag van de Rechten van Mensen met een Beperking eindelijk geratificeerd is door Nederland. Nederland was wel een van de laatsten. En het is maar de vraag of de uitleg die het kabinet in lagere wetgeving gaat geven aan het door mij en Otwin van Dijk geschreven amendement over algemene toegankelijkheid wel stevig genoeg gaat zijn. Het concept is in elk geval veel te slap. Het kabinet lijkt vooral bang te zijn dat ondernemers en pandeigenaren het moeilijker krijgen. Maar wat extra inspanning om voorzieningen toegankelijk te maken is heel hard nodig als we een samenleving willen waarin iedereen volwaardig mee kan doen.
“Opkomen voor die inclusieve samenleving met gelijk kansen voor iedereen, daar mag je me ’s nachts voor wakker maken!”
Daarom ben ik na 6 jaar nog niet klaar met mijn werk als Kamerlid en ga ik graag nog een periode door. De komende periode wil ik graag bereiken dat ook kinderen met een zware beperking naar gewone scholen kunnen. Dat mensen die dat willen zorg, werk, wonen en onderwijs op elkaar kunnen afstemmen met een integraal pgb. En dat wanneer je een beperking hebt je niet eerst hoeft te checken of de school, kroeg of bus wel toegankelijk is voor jou. Opkomen voor die inclusieve samenleving met gelijke kansen voor iedereen, daar mag je me ’s nachts voor wakker maken!
